Są tacy ludzie, doskonale obojętni. Mijamy ich na ulicach, w autobusach, stoimy we wspólnych kolejkach, nasze dzieci chodzą do tego samego przedszkola. Pojawiają się w naszym życiu i znikają pozostawiając niepamięć. Są i tacy, którzy potencjalnie nieobecni, rzeźbią nasze życie, wypełniają świadomość. W snach siadają obok w przytulnej kawiarni popijając fusiarę. Śmiejemy się wspólnie do łez, w tej wyśnionej nieprawdziwej rzeczywistości… Bardzo tęsknię za moim dziadkiem. Dziś szczególnie… Był skarbnicą wiedzy i mądrości. Choć nasze światopoglądy były totalnie skrajne, uwielbiałam z nim rozmawiać. Jeździć na działkę i siadać pod pachnącym krzewem winogrona, który wychodował z maleńkiej szczepki. Kłóciliśmy się do upadłego, lecz jego słowa nigdy nie raniły. Nawet gdy mówił „głupiutka jeszcze jesteś” czułam, że mnie rozumie i zmusza do myślenia, jak nikt inny. Nigdy się nie przechwalał swoimi osiągnięciami. Nigdy, nikogo nie poniżał, nie obgadywał. Zawsze skromnie i schludnie ubrany, jeździł na swoim niebieskim składaku. Ściągał czapkę mówiąc „Dzień dobry Pani Helenko” . Miała w sobie jakąś promieniującą dobroć i godność. Kiedy dawał słowo, to było to słowo Pokory, zawsze wystarczało i zawsze było dotrzymane. Kiedy odchodził, nie płakałam, nie umiałam, nie mogłam… Nie wierzyłam, że zniknie z mojego życia…pozostawiając niepamięć. Mój Dziadek – Piękny Starzec Jest tym, który potencjalnie nieobecny, rzeźbi moje życie, wypełnia świadomość. W snach siada obok, w przytulnej kawiarni, popijając fusiarę. Śmiejemy się wtedy wspólnie do łez… Wiem, że jesteś ze mnie dumny. Kiedyś jeszcze powiem Ci: Dziękuję ! Podobne Beata Redzimska Wzruszajacy tekst, niestety niektore osoby dopiero doceniamy gdy odchodza. Pozdrawiam serdecznie Beata Agnieszka Jakiel Dziękuję Beatko. Niestety to prawda, ale zawsze w takich momentach wspomnieć, warto rozejrzeć się dookoła i zauważyć, docenić tych co obok. tomekq | jakchcemy.pl „Kiedyś jeszcze powiem Ci: Dziękuję !” 🙂 🙂 🙂 Dobre zakończenie 🙂 Agnieszka Jakiel Jestem pewna, że przyjdzie taka chwila 😉 Magda N. Wzruszający post. Zawsze chciałam mieć dziadka,niestety nie było mi to dane. Cudowne zakończenie… Agnieszka Jakiel Wiesz, dla mnie dziadek to był chyba jeden z największych skarbów dzieciństwa. Kiedy o nim teraz myślę ciepło robi się na sercu. Pragnę aby moje dzieci mogły mieć kiedyś takie wspomnienia…